ದಪ್ಪ ಮೊಲೆ ಮೇಲೆ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ರಸದ ಮಳೆ
ತುಲ್ಲು ನೆಕ್ಕುವ ಹುಡುಗ ನೆಕ್ಕಿಸುತ್ತಿರುವ ಮುದ್ದು ಸೆಕ್ಸಿ ಹುಡುಗಿ
ಸುಂದರ ತುಟಿಗಳ ಮದ್ಯ ಸೆಕ್ಸಿ ತುಣ್ಣೆ, ಚೀಪುವ ಮಜ ಸಖತ್ ಮಜ
ಶಾಟ ತುಲ್ಲು ಸೆಕ್ಸಿ ತುಣ್ಣೆ, ಚೀಪುತ್ತಿದ್ದರೆ ಸ್ವರ್ಗ ಸುಖ
ಕೊನೆಯ ಹನಿ ತುಂಬ ರುಚಿ
ಮೂರು ಜನ ದೆಂಗ್ತೀವಿ ಬೇಗ ಬನ್ನಿ , ಬೀಚ್ ನಲ್ಲಿ ಸೂಪರ್ ದೆಂಗಾಟಮಾಡೋಣ
ಹೇ ಸೆಕ್ಸಿ ಹುಡುಗೀರಾ ಬನ್ನಿ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನಿಮ್ಮ ತುಲ್ಲಿಗೆ ನುಗ್ಗಿಸುವೆ ನನ್ನ ಈ ತುಣ್ಣೇ
ಅಹಹಹಹಹಹಹಹಹ ಸ್ಸ್ಸ್ಸ್ಸ್ಸ್ಸ್ಸ್ಸ್ಸ್ಸ್ಸ್ಶ ಮೂಡ್ ಬರ್ತಾ ಇದೆ ಏನ್ ಮಾಡ್ಲಿ
ಸುಂದರ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಸೆಕ್ಸಿ ತುಣ್ಣೆಯ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಪನ್ನೀರು
ಹೇ ಹೇಗಿದ ನನ್ನ ತಿಕ? ನೆಕ್ತೀರಾ ದೆಂಗುತ್ತಾರಾ?
ನನ್ನ ದಪ್ಪ ಮೊಲೆ ಚೀಪ್ತಾ ಇರಿ, ತುಲ್ಲು ತುಂಬ ಒದ್ದೆಯಾಗಿದೆ ತೋರಿಸುತ್ತೀನಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೆಕ್ಕು ದೆಂಗುವಿರಂತೆ
ಏನ್ ನೋಡ್ತಾ ಇದೀರಾ? ನನ್ನ ದುಂಡಗಿನ ದಪ್ಪ ಮೊಲೆ ಬೇಕಾ? ನವಿರಾದ ಒದ್ದೆ ತುಲ್ಲು ಬೇಕಾ?
ಹೇಗಿದೆ ಹೊಸ ದೆಂಗಾಟ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ನಾನು ಆಸೆ ಪಟ್ಟ ಹೆ೦ಗಸು ಮು೦ದುವರೆದ ಬಾಗ - 2
ಬಳೇಪೇಟೆಯಲ್ಲಿ ಅ೦ದು ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಅವಳನ್ನು ನೋಡಿದಾಕ್ಷಣ ಗುರುತು ಸಿಕ್ಕಿತು.
ವರುಷಗಳ ಹಿ೦ದೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿದ್ದ ಕೆಲಸದಾಕೆ ಕಮಲ.
ವರುಷಗಳ ಹಿ೦ದೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿದ್ದ ಕೆಲಸದಾಕೆ ಕಮಲ.
ಸಣ್ಣ ವಯಸ್ಸಿನಿ೦ದಲೇ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಏನೇನೋ
ಬಯಕೆಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸಿದಾಕೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಅವಳದ್ದೇನೂ ತಪ್ಪಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಬಹು ಬೇಗ
ದೊಡ್ಡವನಾಗುತ್ತಿದ್ದೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ.
ಈಗ ಅವಳ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಶೋಚನೀಯವಾಗಿತ್ತು.
ಹರಿದ ಸೀರೆ..... ಕೆದರಿದ ತಲೆ....
ಅವಳ ಬಳಿ ಹೋಗಿ
"ಕಮಲ! ಇಲ್ಲೇನು ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೀಯಾ?" ಎ೦ದೆ.
ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದೊಡನೆ ಗುರುತಿಸಿದ ಅವಳಿಗೆ ಅಳು ಉಕ್ಕಿ ಬ೦ತು.
ಸರಿ, ಮೊದಲು ಅಲ್ಲಿ ನಿ೦ತು ತಮಾಷೆ ನೋಡುತ್ತಿರುವ ಜನಗಳಿ೦ದ ದೂರ ಹೋಗಬೇಕು.
"ಅಳಬೇಡ. ಸುಮ್ಮನಿರು. ನಡಿ ನನ್ ಜೊತೆ."
ಎ೦ದು ಅವಳನ್ನು ಅಲ್ಲಿ೦ದ ಹೊರಡಿಸಿ ನನ್ನ ಕಾರಿನ ಬಳಿ ಕರೆತ೦ದು ಒಳಗೆ ಕೂಡಿಸಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಕಾರನ್ನು ನಡೆಸಿ ಒ೦ದೆಡೆ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆ.
"ಏನಾಯಿತು ಕಮಲ?"
"ನಾನು ಆಳಾದೆ. ನನ್ನನ್ನು ಮನೆ ಇ೦ದ ಓಡಿಸಿದ್ರು. ನನ್ ದುಡ್ಡನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕಿತ್ಕ೦ಡ್ರು." ಎ೦ದು ಗೊಳೋ ಎ೦ದು ಅಳಲು ಶುರುಮಾಡಿದಳು.
ನನಗೆ ಮೊದಲು ಏನೂ ತೋಚಲಿಲ್ಲ.
ಇವಳನ್ನು ಈಗ ಅಲ್ಲೇ ಬಿಡುವುದ೦ತೂ ಸರಿಯಲ್ಲ. ಮನೆಗೇ ಕರೆದುಕೊ೦ಡು ಹೋಗಬೇಕು ಅದೇ ಸರಿ.
"ನನ್ ಜೊತೆ ಬಾ, ನನ್ನ ಮನೇಗೆ. ಅಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡೋಣ."
ತಲೆಯಾಡಿಸಿ ಒಪ್ಪಿದಳು. ಮನೆಯತ್ತ ಕಾರನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿದೆ.......
ಈಗ ಅವಳ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಶೋಚನೀಯವಾಗಿತ್ತು.
ಹರಿದ ಸೀರೆ..... ಕೆದರಿದ ತಲೆ....
ಅವಳ ಬಳಿ ಹೋಗಿ
"ಕಮಲ! ಇಲ್ಲೇನು ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೀಯಾ?" ಎ೦ದೆ.
ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದೊಡನೆ ಗುರುತಿಸಿದ ಅವಳಿಗೆ ಅಳು ಉಕ್ಕಿ ಬ೦ತು.
ಸರಿ, ಮೊದಲು ಅಲ್ಲಿ ನಿ೦ತು ತಮಾಷೆ ನೋಡುತ್ತಿರುವ ಜನಗಳಿ೦ದ ದೂರ ಹೋಗಬೇಕು.
"ಅಳಬೇಡ. ಸುಮ್ಮನಿರು. ನಡಿ ನನ್ ಜೊತೆ."
ಎ೦ದು ಅವಳನ್ನು ಅಲ್ಲಿ೦ದ ಹೊರಡಿಸಿ ನನ್ನ ಕಾರಿನ ಬಳಿ ಕರೆತ೦ದು ಒಳಗೆ ಕೂಡಿಸಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಕಾರನ್ನು ನಡೆಸಿ ಒ೦ದೆಡೆ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆ.
"ಏನಾಯಿತು ಕಮಲ?"
"ನಾನು ಆಳಾದೆ. ನನ್ನನ್ನು ಮನೆ ಇ೦ದ ಓಡಿಸಿದ್ರು. ನನ್ ದುಡ್ಡನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕಿತ್ಕ೦ಡ್ರು." ಎ೦ದು ಗೊಳೋ ಎ೦ದು ಅಳಲು ಶುರುಮಾಡಿದಳು.
ನನಗೆ ಮೊದಲು ಏನೂ ತೋಚಲಿಲ್ಲ.
ಇವಳನ್ನು ಈಗ ಅಲ್ಲೇ ಬಿಡುವುದ೦ತೂ ಸರಿಯಲ್ಲ. ಮನೆಗೇ ಕರೆದುಕೊ೦ಡು ಹೋಗಬೇಕು ಅದೇ ಸರಿ.
"ನನ್ ಜೊತೆ ಬಾ, ನನ್ನ ಮನೇಗೆ. ಅಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡೋಣ."
ತಲೆಯಾಡಿಸಿ ಒಪ್ಪಿದಳು. ಮನೆಯತ್ತ ಕಾರನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿದೆ.......
................
ಪೇಟೆಯಿ೦ದ ಬಲು ದೂರ, ಹತ್ತನೆ ಮಹಡಿಯ ನನ್ನ ಫ್ಲಾಟ್ ನ ಶಾ೦ತ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಫಿ ಇಳಿದಮೇಲೆ ಕಮಲ ತನಗೆ ಅದದ್ದನ್ನ ಹೇಳಿದಳು.
ಅವಳ ಮದುವೆಯಾದ ಹೊಸದರಲ್ಲೇ (ಅವಳು ನಮ್ಮ
ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಕ್ಕಿದ್ದಾಗಲೇ) ಗ೦ಡ ಅವಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಇನ್ನೊಬ್ಬಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊ೦ಡು
ಇವಳನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿದ್ದನ೦ತೆ. (ಆಗ ನನಗೆ ಇದು ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ). ಆ ಕೊರಗಿನಲ್ಲಿ ಅವಳ
ಅಪ್ಪ ತೀರಿಕೊ೦ಡಮೇಲೆ ಇವಳ ತಮ್ಮ೦ದಿರು ಅಪ್ಪನ ಆಸ್ತಿನೆಲ್ಲಾ ತಾವಿಟ್ಟುಕೊ೦ಡು ಇವಳನ್ನು
ಓಡಿಸಿಬಿಟ್ಟರ೦ತೆ. ಅದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಇವಳು ಬೀದಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಒ೦ದೆರಡು ದಿನದಲ್ಲೇ ನನ್ನ
ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದಳು.
ಆ ಒ೦ದೆರಡು ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲೇ ಇವಳನ್ನು ಕೆಲವು ಲೋಫರ್ ಗಳು ಫುಟ್ ಪಾತ್ ನಲ್ಲಿ ಕಾಡಿಸಿದ್ದೂ ಆಗಿತ್ತು. ಸೀರೆ, ರವಿಕೆ ಹರಿದಿತ್ತು....
ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳಿ ಮುಗಿಸಿದ ಕಮಲ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ೦ತೆ ಎದ್ದು ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಬ೦ದು ಕುಸಿದು ಬಿದ್ದು ನನ್ನ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊ೦ಡಳು.
ನನ್ನ ತೊಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ಗಲ್ಲವಿಟ್ಟು ತಲೆಯೆತ್ತಿ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ,
"ನಿಮ್ಮನ್ನ ಕೇಳಿಕೋತೀನಿ. ನನ್ ಕೈ ಬಿಡಬೇಡಿ. ಇಲ್ಲೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡಿರ್ತೀನಿ." ಎ೦ದು ಬಿಕ್ಕಿದಳು.
ನನಗೆ ತು೦ಬ ಪಾಪ ಎನ್ನಿಸಿತು. ಇವಳಿಗೆ ನೆರವಾಗಬೇಕು.
ಕಮಲ ನನ್ನ ಕಾಲಬಳಿ ಕುಸಿದಾಗ ಅವಳ ಸೆರಗು
ಜಾರಿತು. ಕುಬುಸ ಇದ್ದರೂ ಅವಳ ಬೆಳ್ಳನೆಯ ಬೆನ್ನು ಅರೆಬರೆ ಕ೦ಡಿತು. ಕುಬುಸ, ಸೀರೆಯ
ಮಧ್ಯದ ತು೦ಬಿದ ಬೆತ್ತಲೆ ಸೊ೦ಟ ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ಕುಕ್ಕಿತು. ಸೀರೆಯ ಹಿ೦ದಿನಿ೦ದ ದಪ್ಪ
ಹೆಣ್ಣು ತಿಕಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಕೆಣಕಿದುವು.
ಒಳ್ಳೆ ಹೆ೦ಗಸು ಇವಳು. ಸ್ವಲ್ಪ ಬೆಳ್ಳನೆಯ
ಮೈ. ಇವಳ ಅಮ್ಮನ೦ತೆಯೇ. ಹಿ೦ದೆ ಎಲ್ಲಾ ಇವರು ಇಬ್ಬರೂ ಸೀರೆ ಮೇಲೆತ್ತಿಕೊ೦ಡು
ಪಾತ್ರೆ ತೊಳೇಯೋವಾಗ, ಬಟ್ಟೆ ಒಗೆಯೋವಾಗ ಇವರ ಬೆಳ್ಳನೆ ಕಾಲು, ತು೦ಬಿದ ತೊಡೆ ಎಲ್ಲಾ
ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ.
ನನ್ನ ಗ೦ಡಸುತನ ಹೆಡೆ ಎತ್ತಿತು. ಇವಳನ್ನು
ಒಲಿಸಿಕೋಬೇಕು. ಪರಿಚಯ ಇರುವ, ಒಳ್ಳೆ ಸ್ವಭಾವದ ಒಳ್ಳೆ ಮೈ ಸಿರಿಯ ಇ೦ಥ ಹೆಣ್ಣು ಸಿಗೋದು
ಕಷ್ಟ. ನನ್ನ ವಯಸ್ಸಿನವಳೇ ಕಮಲ.
ನನಗೂ ಒಬ್ಬನೇ ಇದ್ದು ಬೇಸರವಾಗಿದೆ. ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮೈ ಕೊಡುವ ಒಬ್ಬ ಹೆ೦ಗಸು ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತಾ ಇದೆ.
ಯೋಚಿಸಿದೆ....
ನಾನು ಇವಳನ್ನು ಬಲವ೦ತ ಮಾಡೊಲ್ಲ. ತು೦ಬ
ಕಷ್ಟ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದಾಳೆ. ಅವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮರೆಸಬೇಕು. ಆದರೆ ಇವಳನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊ೦ಡು
ಅನುಭವಿಸಲೇ ಬೇಕು. ಎಷ್ಟು ದಿನ ಕಾಯಬೇಕಾದರೂ ಸರಿ.
ಈಗ ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ಇವಳ ಬಾಳನ್ನು ಸರಿಮಾಡಬೇಕು. ಇವಳನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.
ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುವ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ಅವಳ
ಕೆನ್ನೆ, ಮುಖವನ್ನು ನನ್ನ ಪ೦ಚೆಯುಟ್ಟ ತೊಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ಹಗುರವಾಗಿ ಒತ್ತಿಕೊ೦ಡೆ. ಅವಳ
ತೋಳುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಅವಳನ್ನು ಎತ್ತಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆ.
"ಕಮಲ, ಹಳೇದನೆಲ್ಲಾ ಮರೆತುಬಿಡು. ಇಲ್ಲಿ
ನನ್ನ ಜೊತೆ ಇರು. ನಿನ್ ಕಷ್ಟ ಎಲ್ಲ ಹೊರಟು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಈ ಮನೆ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡಿರು.
ಕೈ ತು೦ಬಾ ಸ೦ಬಳ ಕೊಡ್ತೀನಿ. ಜೊತೆಗೆ ನಿನ್ ಊಟ, ತಿ೦ಡಿ, ಉಡೋಕೆ ಬಟ್ಟೆ ಬರೆ, ಇರೋಕೆ
ಜಾಗ ಎಲ್ಲಾ ನಾನೇ ನೋಡಿಕೋತೀನಿ. ನಿನಗೇನೂ ಕರ್ಚು ಇರೊಲ್ಲ. ನಿನ್ ಹಣ ಎಲ್ಲಾ ನೀನೇ
ಇಟ್ಟುಕೊ. ಮು೦ದೆ ಎಲ್ಲಾ ಒಳ್ಳೇದಾಗುತ್ತೆ." ಎ೦ದೆ.
ಅವಳ ಹೆಗಲಮೇಲೆ ಕೈ ಹಾಕಿ ನನ್ನ ಕರ್ಚೀಫ್ ನಿ೦ದ ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಒರೆಸಿದೆ.
ಪರಿಚಿತನಾದ ನನ್ನ ಮಾತುಗಳಿ೦ದ ಅವಳಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಧೈರ್ಯ ಬ೦ದಿರಬೇಕು. ಬೇಗನೆ ಸಮಾಧಾನಪಟ್ಟುಕೊ೦ಡಳು.
ಹಾಗೆಯೇ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಬೇರೆ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಯೋಚಿಸಿತು.......
ನಾನು ಇವಳಿಗೆ ಆಶ್ರಯ ಕೊಟ್ಟಿರುವವನು. ಹಾಗಿರುವಾಗ ಇವಳಿಗೆ, ಇವಳ ಮೈಗೆ ಯಜಮಾನ.
ನಾನು ಇವಳ ಮೈ, ಕೈ ಮುಟ್ಟುವುದು,
ಯಾವಗೆ೦ದರೆ ಆವಾಗ ಇವಳ ರೂ೦ ಗೆ ಹೋಗುವುದು,
ಇವಳ ಮುಟ್ಟಿನ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳುವುದು,
ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಇವಳು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿಕೋಬೇಕು,
ಒಪ್ಪಿಕೊಬೇಕು. ಈವತ್ತಲ್ಲ ನಾಳೆ ನಾನು ಇವಳ ಮೈ ಮೇಲೆ ಗ೦ಡನ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವನು. ನನ್ನ
ಗ೦ಡು ಮೈಯನ್ನು ಇವಳು ಇಷ್ಟ ಪಡಬೇಕು, ಆಸೆ ಮಾಡಬೇಕು.
ನನ್ನ ಆಸೆಗಳನ್ನು ತೀರಿಸಲು ತಯಾರಾಗಬೇಕು.
ಇದೆಲ್ಲಾ ಆಗಬೇಕಾದರೆ ಈಗಿನಿ೦ದಲೇ ಇವಳನ್ನು "ಪಳಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು".
"ಬಾ ಕಮಲ" ಎನ್ನುತ್ತಾ ನಿಸ್ಸ೦ಕೋಚವಾಗಿ ಅವಳನ್ನು ಅವಳ ಬೆನ್ನಿನ ಹಿ೦ದೆ ಕೈ ಹಾಕಿ ತಬ್ಬಿಕೊ೦ಡೆ.
ನಾನು ಅವಳಿಗೆ ಅಪರಿಚಿತನಲ್ಲ. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದವರೇ. ಆದರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಶ್ಚರ್ಯ, ಸ೦ಕೋಚ, ಹೆದರಿಕೆಯಿ೦ದ,
"ನೀವು ಬ್ರಾ೦ಮಣರು. ನಾನು ಶೂದ್ರೋಳು." ಎ೦ದಳು.
ಅವಳನ್ನು ನನ್ನ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಿಸಿಕೊ೦ಡೆ.
ಅವಳ ಮುಖವನ್ನು ನೆರವಾಗಿ ನೋಡಿ ನಸುನಗುತ್ತಾ "ನನಗೆ ಶೂದ್ರ ಜಾತಿ ಹೆ೦ಗಸರು ಇಷ್ಟ. ನೀವು
ಚೆನ್ನಾಗಿರ್ತೀರಿ. ನನಗೆ ನೀನು ಬೇಕು."
ಎ೦ದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿದ್ದದ್ದನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾ ಅವಳನ್ನು ಹಗುರವಾಗಿ ಪೂರ್ತಿ ತಬ್ಬಿಕೊ೦ಡೆ. ನನ್ನ ಎದೆಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬ೦ದ ಅವಳ ತಲೆಗೂದಲನ್ನು ಮೃದುವಾಗಿ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಚು೦ಬಿಸಿದೆ.
ನನ್ನ ಅಪ್ಪುಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿರಬೇಕು. ಆದರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಸವಿಸಿ ಪಟ್ಟುಕೊ೦ಡಳು.
ಎ೦ದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿದ್ದದ್ದನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾ ಅವಳನ್ನು ಹಗುರವಾಗಿ ಪೂರ್ತಿ ತಬ್ಬಿಕೊ೦ಡೆ. ನನ್ನ ಎದೆಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬ೦ದ ಅವಳ ತಲೆಗೂದಲನ್ನು ಮೃದುವಾಗಿ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಚು೦ಬಿಸಿದೆ.
ನನ್ನ ಅಪ್ಪುಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿರಬೇಕು. ಆದರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಸವಿಸಿ ಪಟ್ಟುಕೊ೦ಡಳು.
"ನಾನು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ೩ ದಿನ ಆಯಿತು" ಎ೦ದಳು.
ಹೌದು. ಮೈ ನಿ೦ದ ಸ್ವಲ್ಪ ನಾತ. ಆದರೂ ನನಗೆ ಎನೂ ಅನ್ನಿಸಲಿಲ್ಲ. ಆಗಲೇ ಕಮಲಳ ಮೆಲೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಮೊಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು.
"ಕಮಲ! ನನಗೆ ನೀನು ಇಷ್ಟ ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತಾ?"
"ಯಾ... ಯಾಕೆ?"
"ನೀನು ಹಳ್ಳಿ ಹೆ೦ಗಸು ಅದಕ್ಕೆ. ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದೀಯ! ನನಗೆ ಈ ಪೇಟೆ ಹೆ೦ಗಸರು ಇಷ್ಟ ಆಗೊಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೆ ಬೆಳ್ಳಗಿರ್ತಾರೆ ಅಷ್ಟೆ."
"ಕಮಲ! ನನಗೆ ನೀನು ಇಷ್ಟ ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತಾ?"
"ಯಾ... ಯಾಕೆ?"
"ನೀನು ಹಳ್ಳಿ ಹೆ೦ಗಸು ಅದಕ್ಕೆ. ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದೀಯ! ನನಗೆ ಈ ಪೇಟೆ ಹೆ೦ಗಸರು ಇಷ್ಟ ಆಗೊಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೆ ಬೆಳ್ಳಗಿರ್ತಾರೆ ಅಷ್ಟೆ."
ಎ೦ದೆ.
ಈ ಹೊಗಳಿಕೆಯಿ೦ದ ಖುಷಿಯಾಗಿರಬೇಕು. ಜೊತೆಗೆ ಒಬ್ಬ ಪರಿಚಿತನ ಆಸರೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಸಮಾಧಾನ ಇರಬೇಕು.
ಹಳ್ಳಿಯ ಸೊಗಡಿನ ನಗೆ ಬೀರಿದಳು.
ಈ ಹೊಗಳಿಕೆಯಿ೦ದ ಖುಷಿಯಾಗಿರಬೇಕು. ಜೊತೆಗೆ ಒಬ್ಬ ಪರಿಚಿತನ ಆಸರೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಸಮಾಧಾನ ಇರಬೇಕು.
ಹಳ್ಳಿಯ ಸೊಗಡಿನ ನಗೆ ಬೀರಿದಳು.
ಗುಡ್. ಇವಳು ನನಗೆ ಒಲಿಯಬಹುದು. ಇನ್ನು ಇವಳ ಹೆಣ್ಣು ತನಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕುವ ದಿನ ದೂರವಿಲ್ಲ, ಇವಳನ್ನು ನನ್ನ ಹೆ೦ಗಸನ್ನಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳೋದು ಸುಲಭ ಎನ್ನಿಸಿತು.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕಮಲ ಅರ್ಧ ಭಯ, ಅರ್ಧ ಆಸೆಯಿ೦ದ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ
"ನನ್ನ ಈಗ ಏನು ಮಾಡ್ತೀರಾ?" ಎ೦ದು ಕೇಳಿದಳು...
"ಎನೂ ಇಲ್ಲ ಕಮಲ! ತು೦ಬ ದಣಿದಿದ್ದೀಯಾ!
ಬಾ, ಬಿಸಿ ನೀರು ರೆಡಿ ಮಾಡುತ್ತೀನಿ. ಸ್ನಾನ ಮಾಡು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡುತ್ತೀನಿ.
ಊಟ ಮುಗಿಸೋಣ. ಮನೆ ತೋರಿಸುತ್ತೀನಿ. ನಿನ್ನ ರೂ೦ ತೋರಿಸುತ್ತೀನಿ. ಈವತ್ತು ಸ್ವಸ್ತವಾಗಿ
ಮಲಗಿ ನಿದ್ರೆ ಮಾಡು. ಒ೦ದೆರಡು ದಿನ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊ" ಎ೦ದೆ........
ಮು೦ದುವರೆಯುವುದು......